Þerha duygularýn mahzeninde sürükleniyor bedenim Odam soðuk, mekaným dar ve zaman ýslýk çalýyor Yokluðun özleme dikiþ atarken içimde Kýsýtlý bir sevdanýn cam kesiði kanatýyor kalbimi Derin uykulara dalmýþ hayallerimin ülkesinde Güne yorgan atýyor sancýlarým
Mevsim bildiðiniz kýþ, saçaklarýmdan har damlýyor nedense Dilim keskin bir býçak aðzý, yüreðim la mekan kendine Beyazdan libas takýlýyor konduðum düþ salýncaðýna Hiç’liðin makamýna yürürken, düþüyorum gözlerimden Çatlamýþ dudaðýmýn güzafýnda mühürlerken tenini Kirpiklerimden öptüðün bir gün hayal ediyorum
Kar yaðýyor gönül aralýðýma Sokaðým güz yemiþ donuk bir uykuda Sancýlarýmýn ip atladýðýný gördüm oradan oraya Bu mesafeler, tarifi olmayan his yoðunluðu Sisler içinde kendimi ararken Sorsalardý, adýna boðulmak derdim bu duygunun
Özlediðim ses, içinde yaþadýðým sessizlik Gönül eleðinden süzülürken bir aþkýn sonsuzluðuna Hiç’liðin makamýnda Defalarca daðýlýp, toplandýðýmý gördüm ayný duyguda Fark ettim ki, hiç bir aþk aþýðýný öldürmeden ölmez Sevmek bu olsa gerek, aþk bu… Düþüp, düþüp ayný yerden, yeniden daha çok sevmek… Sosyal Medyada Paylaşın:
Semihhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.