Buðulu camlardan bakarken uzaklara Bir yaðmur damlasý konar usulca Sonra yavaþ yavaþ yaðan yaðmurun sesi Huzur kaplar ruhumun derinliklerini.
Topraðýn kokusu buram buram içimde Ýþte insana huzur veren doða cazibesi Ve çiçekler rengarenk bir saða bir sola Sevinç çýðlýklarý içerisinde dans ederek.
Bir rüzgar eþliðinde ruhu okþayan sesiyle Aðaçlarýn yapraklarý þarký söyler kendince Oksijen dolu hayat verir doðadaki canlýya Tüm canlýlar neþe ve huzur verir doðaya.
Nereden geldin nereye gider insanoðlu Doðanýn sesine kulak veren olur mu? Çiçekler kuþlar aðaçlar sevgi dolu Mevlam yaratmýþ biz koruyalým onu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ibrahim şahin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.