74. Sabreyle!..
Sabretmenin sonu elbet selamet,
Gün doðmadan neler doðar, sabreyle…
Dilini tut, baþýn eðip sen sabret;
Gün doðmadan neler doðar, sabreyle…
Bu dünyaya asla gönül baðlama,
Ýki gözün iki çeþme, aðlama,
Her iþini alýr isen saðlama,
Gün doðmadan neler doðar, sabreyle…
Baþarýnýn sýrrý, sabýr ve sebat,
Kulak asma, tatlý gelir boþ vaat,
Boþ geçirme, deðerlidir her saat,
Gün doðmadan neler doðar, sabreyle…
Söz gümüþse, sükut altýn, bilmeli,
Doðru yazýp, eðri sözü silmeli,
Önce onlar, en son bizler gülmeli,
Gün doðmadan, neler doðar sabreyle…
Sonu tatlý kendi olsada acý
Sabýr ile týrmanýrsýn yamacý
Kadir der ki herbir derdin ilacý
Gün doðmadan neler doðar sabreyle...
Kadir Çetin/Bolu/85
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.