Acýtýyordu sensizlik içimi, Sen varken nasýldým soruyorum kendime Pek de mutlu edemezdin beni Can acýtýrdýn, üzerdin, kýrardýn Ama hayatýmda olduðunu bilmek bile yeterdi.
Gittin bile bile gittin hoþ çakal demedin Baþta belki de cesaret edemedin Kolay deðildi o sorumluluðu almak Ama gitme vaktin gelmiþti Biliyordum bir rüyaydý gidecektin.
Bu nedenleydi belki senleyken bile taþýdýðým hüzün Senle yaþadým hüznü sensiz yaþadým hüznü Mutlu olmayý beceremedim ben, dalýp gitmelerim Seni boðdu zamanla ne oldu dedin, Zaman zaman hiç sormadýn bile ne halde olduðumu, Kolayý seçtin ve gittin.
Düþünüyordum bazen acaba çok mu güçlüyüm Her þeye raðmen durabiliyorum yanýnda Yoksa çok mu güçsüzdüm Gidemiyordum gitmem gerektiði halde Cevap açýktý, kendimi kandýrmama gerek yoktu, Evet, zaafýmdýn, sensiz ya da senle güçsüzdüm, Konu sen olunca zayýftým, Tutunamýyordum sensiz hiçbir yere Usulca gitmeni bekledim, tükenmiþtim Gitmeye hep meyilli olan sen, Ýsteðini dile getirdiðinde sadece sustum Gözyaþýmý görmekten hoþlanmazdýn Onu dahi dökmedim sustum ve gittin.
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
TC Sami Arlan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.