Yýl bin dokuz yüz otuz, Yirmi üç aralýk, Tam da günlerin; Uzamaya baþladýðý bir an. Doðadan armaðan, ‘’Daha çok aydýnlan, ey insan’’ Diye seslendiði an. Acý bir haber gelir, Ýzmir Menemen’den… Her þeyimiz; Cumhuriyetimiz! Daha okul çaðýndaki, Bir çocuk kadar henüz… Kurtuluþ Savaþý’yla Biz, sadece iþgalcileri yenmiþiz! Cehaletle sürerken savaþýmýz, Dört bir yandan gelen, Sözde din adýna bir grup sapkýn, Menemen’de isyan baþlatmakta, Yedek subay öðretmen, Mustafa Fehmi Kubilay, Arkadaþlarýyla þehit olmakta Ve sokaklarda, ‘’Þeriat isteriz!’’ diyerek Dolaþmakta, baðýrmakta Ve Ýzmir Menemen’den, Cumhuriyete meydan okunmakta! Olay malum bastýrýlýr, Sorumlular meydanda asýlýr, Her dönem de ayak baðýmýz; Ýsyancýlar! Bunlarla her daim, Sürmeli mücadelemiz! Cumhuriyet þehidimiz, Mustafa Fehmi Kubilay, Seni unutmadýk! Hiç birimiz. Salih KOÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Salih koç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.