KENDİMİ VURUYORUM

KENDÝMÝ VURUYORUM


Yorgunluk;
Can sýkýntýsý, üzüntü.
Omuz, omuza ayný yolda.

Biraz düne, biraz yarýna,
Ýçe dönük, yolculuk halým.

Yalnýzým;
Sigaram yok,
Sigara’yý sevmiyorum.

Artýk; içim, tütüyor.

Yýllar oldu;
Rakýya, þaraba,
Veda edeli.

Ellerim cebimde.

Denize;
Boþ, boþ bakýyorum.

Nereye baktýðýmý;
Ne gördüðümü, bilmiyorum.
Giden, gitmiþ diyorum.

Kekem. .

Hiç kimseye;
Kýzamýyorum,
Belki’de, ona inanýyorum.

Vücudumu;
Ayaklarým götürüyor,
Gidiyoruz, gidiyoruz’da,
Nereye gidiyoruz, bilmiyorum.

Anlayacaðýn,
Çok yoruldum,
Caným sýkýlýyor.

Bir þeylerden;
Arýnmak istiyorum,
Baþaramýyorum.

Korkularýmla;
Kaygýlarýmla, yaþýyorum.

Ne diyelim,
Yüzüm gülmüyor.

Kekem. ..

O’da ,
Unutmuþtur derken,
Ýçim yanýyor.

Çarþýda gördüm;
Mahalleye, geri dönmüþ.

Duydum’ki,
Eþinden ayrýlmýþ..

Saatlerdir,
Kendime soruyorum.

Kekem.

Acaba;
Ben mi sebep oldum.?

Cevap, bulamýyorum.

Hergün;
Kendimi vuruyorum.



Bilent ATALAY
21/12/2018



Sosyal Medyada Paylaşın: