Bir yaþama sevinci olmalý Tutmalý parmak uçlarýndan
Kaldýrabilmeli seni aklýndaki hastaneye Dokunmalý bir parça yarana Refakatçi kalmalý yanýnda aklýn Tutunmalý umuduna Dikiþ atmalý yokluðunla kendine
Bir miktar krosboksit tutturdum gececilerin eline Kýstýrdým köþeye yanlýþ olduðunu bile bile Torbacýlara ettirdim iyileþme dualarýmý Okuttuðum kiþi Oldu bir iþkence
Sevmek gibi bu hata Yakýþmýyor ten rengine
Sesimi duymuyorlar Hýçkýrýðýmý benimseyemedi bu kahrolasý Dumanlarýmý içemedi kimse yanýmda Uyuyamadý hiç! Hiç kimse
Bakamadým bugün doðan hilal e Almadý beni çemberinin içine Dünden kalma lanetlendim Ben bitiðim Ben sürünesi Ben! yerlerde...
Yeryüzü dar geldi insana Tükendi bu gece yýldýzý sönük perde Yetiþemiyor aklýmýn ucuna Bir krosmetre!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dünyevi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.