Anne; Bir çarþamba sabahý yeniden yaþýyorum çocukluðumu Elimi evden alýp kaçarak, Yeniden sokuyorum oluðun buz gibi sularýna Dirseklerime kadar ýslanýyor kollarým Þapkam yine varýyor oluða varana kadar Ama dönüpte almýyorum Biliyorum yaþýmca çocuk deðilim ama Bildiðim bir baþka þey daha var ki; Oda hala hala senin gözünde O evden kaçýp oluða gittiðim yaþtayým Ýþte onun için; Birazdan beni bulamayýnca, Senin koca dananýn olukta oynadýðýný anlayýp, Arkamdan geleceðin için þapkamýn düþmesine bile aldýrmýyorum Babam sabah erkenden yine traktörle çim kesmeye gitti Betonlar soðuk oturup oynarken hasta olmayayým diye Yine sabah uykusunu bölüp çýktý yukarý tepelere Caným Babam... Göðsüne vuran sabahýn soðuk rüzgarýna Hiç aldýrmadan gidiyordu traktör üzerinde Giderken gördüm römork’a bel, kürek koyuyordu O gidince bende fýrladým evden Merak etme kül tablalarýnýn diplerinde kalan külleri, Akþam içilen çaylarýn bardakta kalan posalarýný yemeyi unutmadým Þimþek arkamdan havlasada Geçenlerde kulaðýný kýrdým severken Oda belki öbürünü de kýrar diye gelmedi peþimden Biliyor musun Anne; Arkadaþým hala dedesinin taptýðý tahtalarla Oyuncak diye oynuyor Babamýn bana aldýðý oyuncak traktörü kýrýlmýþtý ya Onunki hala pýrýl pýrýl duruyor... Bir an içimden onunkini alýp eve getirmek geldi Sonrada yiyeceðm otuzaltý numara Terliklerini düþününce vazgeçtim... Aslýnda niye almadým biliyor musun Sopa yememek için deðil Keþke hep sopa atsan... Ananýn vurduðu yerde gül biter Almadým... Çünkü; o tahtalara deðer vermiyor Verseydi çoktan oda kýrardý O biliyor eðer onu kýrarsa bir daha öyle bir oyuncaðý olmayacaðýný Onun için bu kadar özenle saklýyor Oysa ben deðer bilmiyorum anne bilmiyorum... Þimdi özendim ona biliyor musun Kimbilir benim gibi bir çuval oyuncaðý olsa Ne yapardý? diye düþündüm Ama inan ki , oda benim gibi kýrardý anne kýrardý Baba’’ Baba... Geldin mi? Traktörün sesini hiçduymadým Yakariye fala dalmýþým herhalde Oooo.. Çimleri çoktan sermiþsin Annemde topra elletmiyor zaten Boþver olsun... Biliyor musun? Çingeneler yine çadýr kurmuþlar derenin oraya Bende bugün gidip yine ekmek istedim Ama yine yavan verdiler Ve bende utanmadan buna yað sürün dedim Ve ben yine çingenelerden ekmek yedim Baba He birde dün aldýðýn sigaralarýný fazla arama Fazla uzakta deðiller Yine yüzümde patlatacaðýný bile bile Su dolu güðümün iine deptim hepsini Sigaralar yüzümde patladýkça yüzüm þiþecek Þiþsin aldýrma... Çünkü oralarda yeni kýrmýzý güller bitecek Yalnýz; Evimizi yýkmýþlar, yerine müdüre ev yapmýþlar El arabasý tekerlekli bahçe kapýmýzý Þimþeðin kulubesini, Senin üzerinde oyun oynamam için döþediðin çimlerimi Hepsini kaldýrmýþlar Ýstasyondaki oyncakçýda kapatmýþ dükkanýný Artýk galiba çocuklar oyuncak için Benim gibi yatmýyor yerlere Alim dedenin danalarý da kalmamýþ mandýrada Oda alýp baþýný memleketine gitmiþ Yani senin anlayacaðýn, Bizden kimse kalmamýþ Baba Bizden kimse kalmamýþ...
17/05/06 Esat GEYVELÝOÐLU Sosyal Medyada Paylaşın:
poyrazesat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.