ENİŞTEN

ENÝÞTEN

Anadolu’nun,
Ücra da sayýlmaz,
Bir kasabasýnda,
Hali vakti yerinde,
Mektepli bir delikanlý!
Boydan uzunca,
Endamlý, alýmlý mý alýmlý
Güzel bir kýza vurulunca,
Karýþýr eli ayaðýna…

Bugün ertesi gün derken,
Su gibi akýp geçer zaman,
Delikanlý açýlamaz bir türlü…
Dedim ya; delikanlý varlýklý,
Açar bir orta halli dükkân,
Bayan meraklý, alýþýrsa ayaðý,
Kalabilirlerse baþ baþa,
Fýrsat doðar belki ilaný aþka…

Saçlar taralý ve bakýmlý,
Üstte takým elbise lüksünden.
Koku da en pahalýsýndan,
Yine beklerken bir umutla,
Karþýdan görülür bir araba
Acý bir frenle durur yanýnda.
Beklediði iner arabadan,
Delikanlýda baþlar bir heyecan,
Ýçine de bir kurt düþer,
Sorar tereddütle hemen!
’’ Kimdi o, arabayý süren ’’
Bayan der; ’’ ENÝÞTEN ’’…

Delikanlýnýn nutku tutulur,
Dizlerinin baðý çözülür,
Oracýkta kala kalýr.
Ayýp olmasýn diyerek,
Ýçeriye buyur eder,
Açýlamadan sevdiði birine,
Aþkýnýn hikâyesi hazinle
Baþlamadan oracýkta biter...
Salih KOÇ
Mayýs 2017 / Ýstanbul


Sosyal Medyada Paylaşın: