KIZIYORUM ARTIK
Sana bu kadar yürekten seslendikten sonra ;
Eðer duyup da bir ses yoksa,
Bir fýrtýna esiyordur artýk doðuda .
Sen , bu fýrtýnadan kaç çok uzaða ,
Çünkü ben o fýrtýnayým !
Yaðmur ve fýrtýna esiyordur artýk,
Benim dünyamda.
Git git alabildiðine uzaklara,
Zaten uzaklardasýn...daha da git.
Benim kadar düþünseydin...
Uzamazdý bu ayrýlýk ...uzamazdý yollar.
Þimdi sor bana :
Neden mi gözlerimde hüzün ,
Gözyaþlarým...sensiz akýyor,
Neden mi ,simsiyah gecelerde
Yalnýz ve korkuluyum...
Çünki sen bana acýlarý býraktýn.
Baharlarým sarý bir hüzne döndü...
Çiçeklerim açmýyor bu bahçede .
Solmuþ bir güz mevsiminde gittin !
Oysa döneceksin biliyorum ,bir gün...
Hayallerimin bittiði zamanda
Kalabalýklar arasýnda yapayalnýz
Olduðum da...
Korkulu gecelerde ...
Döneceksin !
Artýk çok geç olacak...
Dönüþün.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.