Dikeninden Kaçan Hak Etmez Gülü

Dostunu Araf’ta koyan vefasýz
Gurbeti mesken et, yâren acýsýn
Gez Züleyha gibi ara Yusuf’u
Periþan halini gören acýsýn

Kerem’e imrenip bilmeyen külü
Bivefa selinde tutamaz dalý
Dikeninden kaçan hak etmez gülü
Ayaðýna çöplük seren acýsýn

Gökten rahmet yaðsa katre bekleme
Çöle kurban olsan vaha yoklama
Hüner ortadayken boþa saklama
Diyeceðim o ki; türün acýsýn

Kal sarp kayalarda, inme aþaðý
Doðmasýn üstüne ebem kuþaðý
Sallamazmýþ fettan ala beþiði
Yoluna kol kanat geren acýsýn

Selamý sabahý kestin nicedir
Düþler karabasan, anlar gecedir
Bir yol var ki sýrma telden incedir
Ýdrâkinde olan beren acýsýn

Sonunda Þinel’de söndürdün feri
Kondurdun baykuþu, güldürdün körü
Ne idi hayýrsýz aklýnýn zoru
Mahþerde karþýnda duran acýsýn

DÖNDÜ DEMÝR ÞÝNEL ÞÝÝRLERÝ ÝÜREÐÝN SESÝ’NDEN
Sosyal Medyada Paylaşın: