yaðmurun kardeþi þemsiyeler ve hayat kaldýrýmlarda bir neþe bulutu saklanýyor içimde koþan bu renkli sonbahar olsa bile seviyorum rüzgarlarýn þarkýsýný
anýmsayýp hatýrlayacak mýyým sevgi aðaçlarla yenilenen bir bahar akþamýydý yapraðýn tuhaf mucizesi yerden göðe deðin duygusunu hiç yitirmeyen mavi zamanlarýn hoyratlýðý çalýp sesimi oyalasa yine de inanmam sana
çocuklar bu anýn perdesini boyuyor küçük küçük kaybeden asýrlar sonra hayat bu tatlý maskaralýklarla ulaþamayacaðý bir aðýrlýða kavuþtuðunda geri çevirip sesimi tekrar ediyorum kendimle
biter diye binlerce evvel karma karýþýk düþüncelerle sayýklýyorum geçmiþimi korkulu basamaklarýn her biri boþluklara alýþmýþ bedenime aðýr geliyor biliyorum nihayet bana kalan suyun sesi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.