tzanlar bahçeyi çektiðinde sen sevgilim megrel dilinde masaya bir kuþ koydun ve ben baktým kanadýndan figürleri boyayan ressamlar aktý ðormotiler mememdeki havariyi ateþe verdiler suyun oyuncaðýný kýrdýlar.
ölümü büyüttüler…
/ sonra çýplak bir taþ geldi seni uðurladý bana. bütün fresklerin sýrrý çözülmüþtü ekmek kuru toprak üzerinde kök dalgýn bir bakýþ gibi rüzgar söðütlerin kýzýl demeti eðildim avuçlarýma baktým yoksun masa da yok kuþa adanmýþ yýldýrýmlar var müzik usulca kutusuna girmekte.
...
ey leta tude, sevgilim gözün ýslak gözün obi’ye yalvaran yaðmur kuþun gözündesin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
lacivertiğnedenlik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.