Anladým ki; Ne beklenen gelecek, Ne de bu ömür, Onsuz bitecek. Anladým ki; Ne hasretim dinecek, Ne de þu yüzüm, Tek bir gün gülecek. Mahkum olduðum, Bir çile var çekilecek. Emanet aldýðým bir can var, Vakti gelince verilecek. Ey gönül; Gayrý uslan artýk sende. Bak çare yok düþtüðün bu derde. Her gün öncesini arar oldun. Saadeti umarken, Çilenin dibine vurdun. *** Anladým ki; Gönül ne uslanacak, Ne de feryadý susacak. Anladým ki; Akýl ne baþa gelecek, Ne de baþtan gidecek. Ne sevgili merhamet edecek, Ne de bu can yetti diyecek. Belli ki; Gözlerimde yaþlar var dökülecek, Belli ki; Saçlarýmda aklar var düþecek. Ya da aldýðým ahlar var çekilecek. Ey gönül; Senden geçtim bari bana acý. Yok iþte bak bu aþkýn ilacý. Görmez misin uçurumun kýyýsýndayýz, Ya at aþaðý kurtar ikimizi. Ya da vazgeç artýk bitir sevgimizi.
Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
celal bahar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.