Hayat o kadar zor ki
Bu kadar hengame
insaný oldukça yýpratýyor.
Kaldým dert denizinin
tam ortasýnda..
küçük bir çocuk gibi
savunmasýz, bi-çareyim
yýllardýr bu amansýz
dalgalarýn arasýnda
bir oyana,bir buyana
acýmasýzca savruldum durdum.
Kulaç ata,ata yoruldum.
Kalemi,Kâðýdý sýrdaþ eyledim
Dertleri kendime yoldaþ eyledim
Soran Eþe’Dosta yalan söyledim
Hüzün býrakmadý gülemez oldum
Aradýðým Aþký bulamaz oldum
Ne sesimi duyan oldu,
ne de bir el uzatan.
bu hayat denizinin ortasýnda
Çýrpýndýkça çýrpýndým.
Eremedim karaya..
Baharý unuttum, Yaz’ý unuttum
Yokuþu unuttum düzü unuttum
Bir ömür huzuru düþte uyuttum
Hüzün býrakmadý gülemez oldum
Aradýðým DOST’u bulamaz oldum
Býktým bu acýlarý hergün
Buðulu camlara yazmaktan,
Daralan can’a
Sonra memleket kokulu topraða
Ne kadar doldursamda
Anlatamam yýllarý.
Bu dünyada herþey yalan..
dalgalar arasýnda bir oyana
bir buyana..
m.yavuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.