Ýnsanýn ömrü tezgahta dokunan kilim gibidir... Dokuyansa biraz hayat biraz da insandýr Emeði,ipliði,deseni hayatýn içindedir Ayrý renklerde insanlar tanýr, Deseni farklý mevsimler görür, Ýlmek ilmek içiçe geçmiþ yollarda yürürsün Emek verdikçe güzelleþen gülüþlerin, Keskin hüzünlerle yüzünde kalan iplik gibi çizgilerin, Yün sýcaklýðýnda da dostluklarýn olur Bir de pamuk beyazý sevdalarýn... Hüznü,sevgiyi ve mutluluðu Her þeyi gönül kirkitinle dokursun... Bir ömür böyle yaþar Ve bir hayattan böyle gelir geçersin... Güray Gökkaya Sosyal Medyada Paylaşın:
gokkaya.guray Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.