BU KAHIR GURBETİN OLMASAYDI

Paramparça yine içimdeki umutlar ,akþamüzerleri.
Omuzlarýma çökmüþ gurbetin kahrý ,
Yalnýzlýðým evreni kuþatýyor sanki.
Anlýyorum ki ;
Bu kahýr gurbetin olmasaydý ,
Her acý daha kolay çekilirdi.
Kahrolmazdým her gün batýmý yalnýzlýðýmda,
Usandým artýk aðlamaktan da...
Her acýyý kabullendim çaresiz.
Hüzünlü þarkýlara dost diye sarýldým,
Zehirden sigaralarda teselli aradým...
Hüzünler vazgeçilmez tutkum oldu.
Artýk yüreðimdeki paslý hançerlerin ,
Acýsýný duymuyorum.
Geceler ,karanlýklar korkutmuyor eskisi kadar,
O,duygularýyla yaþayan ben...
Yok artýk.
Bir umut beklemekteyim , belkiler de,
Bu sonuncusu olacak bekleyiþlerimin...
Kör düðüm olmuþ gurbet akþamlarýndan ,
Artýk çýkmak istiyorum ...
Biliyorum sen yoksun ...
Ama , bendeki senle mutlu olmak istiyorum.

Almanya.
Sosyal Medyada Paylaşın: