Ş A İ R

Geçmiþten geleceðe seyrederken âlemi
Þair gönül gözüyle gerçekleri görendir.
Doðru bildiði yolda -ecel olsa kalemi-
Kendi daraðacýnýn urganýný örendir!

Þair, yanlýþ ne varsa acýmaksýzýn yeren
Dokuz köyden kovulan bir Doðrucu Davut’tur!
Þair, tüm mazlumlara direnme gücü veren
Daimî karalanan(!) cümlelere umuttur.

Þair, Leylâ diyerek Mecnunca çöle düþen
Aslý’sýna sorgusuz Keremce kül olandýr…
Þair, aþký uðruna kýyasýya dövüþen
Þirin’e ermek için Ferhatça dað delendir.

Þairler bilecendir, ukala deðil asla
Baþtan ayaða hüzne kesmiþ bir büyücüdür!
Þairler sevecendir; ömrünce, ihtirasla
Hisleri betimleyen en harbi öykücüdür!

Gündüzün düþüncesi gecesine karýþýr
Bir kez olsun deliksiz uyku haramdýr ona
Kurdun kuþun derdiyle zaman ile yarýþýr
Gariplerin çilesi ebedî gamdýr ona

Þair, halkýn elidir; þair, halkýn dilidir
Ki, toplumun silinmez belleðine yazýlýr
Þairler insanlýðýn sönmeyen kandilidir
Hatýrasý sevgiyle gönüllere kazýlýr!

17.03.2017
Salih Erdem
Sosyal Medyada Paylaşın: