gidiyorum...

anne!
ben gidiyorum.
üç numaralý tekne kazýntýn.
süt arsýzýn, son kalýntýn,
sarý saçlý cýlýz,
nazar bozan boncuðun..


anne!
ben gidiyorum.
saksý da gelinciðin,
sevgi de biriciðin,
telefon da muhabbet kuþun.
dað baþlarýn da sönmek üzere,
çoban ateþin..


anne!
ben gidiyorum.
gidenlerin ayak izlerine basýp,
yok gibi hiç izim.
sallanmamýþ gibi beþiðim,
kanamamýþ gibi dizim.
var olan hayatým,
çok sayýlan hasretimle,
küsmeden kimseye,
incitmeden can tanesini...

öyle yalnýz,
öyle tedirgin,
öyle pervasýz,
öyle zamansýz..


kalýrsa geriye,
bir tahta bavulun için de yadigar,
resimlerim, yazýlarým,
bir de hastahane önün de,
kamyon kasasýn da gözlerini açan çocuk
gözyaþlarým...
gözyaþlarým..

gözyaþlarým.

dünyaya ilk geliþim gibi anne ben gidiyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:

mutluluk mavi çocuk Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

abim... canım abim öğretmenin vedası... yağmur... kuş kanadı... beyaz atlı prens... gökyüzü... gökyüzü... şehit çocuk... ay yıldızlı uçurtma...