KİMİSİ VASİYET DER İMİŞ BUNA (553)

KÝMÝSÝ VASÝYET DER ÝMÝÞ BUNA (553)

Kimisi vasiyet der imiþ buna.
Duruldum dostlarým duruldum artýk.
Bazý çok bilmiþler kör imiþ buna.
Yoruldum dostlarým yoruldum artýk.

Sevilip sevmesi olmuyor artýk.
Gönüller yaralý hep yýrtýk pýrtýk.
Gördüm ki, kaderim týkalý örtük.
Vuruldum dostlarým vuruldum artýk.

Gurbet nere sýla nere bilemem.
Gözyaþýyla gözyaþýný silemem.
Gayrý sonrasýnda daha gülemem.
Kýrýldým dostlarým kýrýldým artýk.

Hayat bir fýrtýna sarsar insaný.
Þakayla olsa da vermez nisaný.
Okuyup yazarda bilmez lisaný.
Sürüldüm dostlarým sürüldüm artýk.

Uzaðý yakýna getirmek var mý.
Yakýný uzaða götürmek kar mý.
Orta yerde durmak doðru karar mý.
Görüldüm dostlarým görüldüm artýk.

Þu ahret bir ahde vefaymýþ bize.
Mahþerin divaný davaymýþ bize.
Zayi Ozan sözü, der hepimize.
Gömüldüm dostlarým gömüldüm artýk.

Ýlhan ATEÞ Zayi Ozan)
Ankara, 17/11/2018 Cumartesi
Yayýn : 17/12/2018 Pazartesi
www.edebiyatdefteri.com/siir/1204248/

Sosyal Medyada Paylaşın: