kaybedenler durağında

kaybedenler duraðýnda bekliyorum
Ýçim kumbara misali 

tüm aðýr cümlelerimi atýyorum.

geçip gidiyorum ömrümün sonbaharýndan
içimdeki yanlýzlýða, çarpa çarpa yürüyorum
parmak uçlarýmla
içime sinmiþ yalnýzlýðýmýn pusatýnda
bitkin çýðlýksýz sesimle
saðanak yaðýyor
ýslanmýþ ama uslanmamýþ
duygularýmýn üzerine
Sabýr biriktiriyorum heybemde
iki kelama hasret yazgýlý

buz tutmuþ yüreðimi ýsýtsýn diye 

dokunamadým uzanamadým ki güneþe
bir nefes ver
sevdaya boyayalým mý kainatý
elele
diz dize
gönül köþkümüzde

Sosyal Medyada Paylaşın: