SERZENİŞ SEVGİLİYE
Bakki açýk mavi deðil artýk gökyüzü
Rengarenk görünmüyor artýk papatyalar da
Ya gel artýk yaz bitti, hazan geldi
Kýþa kaldý az vakit, yolun sonu göründü.
Yeterki gel sen, ben beklemekteyim
Baharýndadýr gönül senle, düþüncelerde
Duygularda senki, halen yerli yerinde
Yürüyorum, çok yorulmuþ haldeyim.
Yine mi ýsrar ediyorsun yüzüme bakýp
Sildim kinleri, çocuksu öfkeleri
Serdim yollarýna gül,yarýna bakýp
Vazgeçilmiþ, biçâre bir haldeyim.
Sabýr dedim tutumdum yýllar boyu
Hayat senden de aldý o güzel yüzü
Kalmýyor kimsede gençlik bir ömür boyu
Yüzümden eksik etmedim hiç tebessümü
Varsa sözün þimdi söyle geç deðil
Kimseye kalmayacak hayat, bu bir sýr deðil
En kötüsü susmaktýr, inanki ölüm deðil
Ses ver artýk, bu dertler çekilir deðil.
Caný serde arama, o bir gönülde
Dinle bir kendini, düþme veyise
Ya sev adam gibi, içten ve asude
Ya býrak beni, incitme, iðneleme
Ben o meçhul yollarda ve yine çöllerdeyim.
Ab-ý hayat suyu olsa da beraber içsek
Binsen bir sandala deryaya açýlsak
Korkumuz olmazdý alemde bundan eminim
Senle baþlayan film,senle bitsin derdindeyim.
Þimdi ol derim sen de þu yarama melhem
Etmem asla þikayet, beni dinlesen
Önümde,arkamda, düþlerimde sen
Ya azat beni býrak gideyim,
Ya al gönlüne ebeden,içeri gireyim.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.