Sýrtýma yükledin »yükü«, ta alem-i ervahta
Yâr yardýcým da yoktur gittiðim güzergahta
Olmak isterim zatýna hizmetkar, olayým mý?
Daraðacýnda boynuma, urganý dolayým mý?
Bu kervanýn baþý benim, yürüyorum serapla
Kâh güneþ ile kâh yýldýzlar ile kâh mehtapla
Kolay olsa idi Sana »evet« derdim ta ezelden
Nasýl ayrýlýr insan, Senin gibi yekta güzelden
»Tac u tahta« bakýyorum, boþ kalsa daha iyi
Layýk görmüyorum ki Efendim hiçbir faniyi
Sýrtýma yükledin »yükü« istemediðim halde
Býraktým onu yere hemi de en son merhalde