sonra bir bayýrda soyunur beyaz kar kýrmýzý libasýna vurgun zeminde ýþýksýzlýk avuçlarýyla kanattýðý derisine bakar sessizce iðneden geçen saç teli bir sunaða uzatýr kendini büyümüþ ruganlý kadýn en dip noktada dönüþür kendine
//
þimdi kar serpmekte kuzeye oturan o masaya karþý titrek bir elin okþadýðý anneli perdeli bir ceviz sandýðýnda kuðuyu besleyen zaman taþta açan o gül en küçük ruganlý ayakkabýlý üstelik gülde desteli incir aðacýnda suya dalgalanmak düþerdi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
lacivertiğnedenlik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.