hayatýmdaki insanlarýn uslanmaz şýmarýklýğýný karalýyor kalemim illegal cümlelerle yazýyorum hislerimi, sizler anlayamazsýnýz mayýna bastým, sýnýrdan geçtim, ateþ bile yaktým yüreðimde dizlerim tir tir titrerken bedenim telaþta neden görmediniz?
ne zaman koza ne zaman kelebek oldum unuttum ne zaman doðurdum ne zaman öldürdüm hislerimi ne ara gülümsedi gözlerim ne zaman gamlý yaþla kaþla göz arasýnda deðiþtirirdim kendimi, umarsýzdýnýz yýllarca!
iki kere ikinin asla dört etmediðine inanarak simalarý tanýdým onlar benimle mutlululuðun doruðunda, eski dostlar farklý limanda alným açýk baþým dik yürüyorum patikalý yollarýn sivri taþlarýnda unuttum size hangi gün, saat avuçlarýmla iki yumruk yaptýðýmý
ben barýþ, özgürlük ezgilerini baðlamamla týngýrdatýrken savaþ isyan nefret silahýna mermi doldurdunuz usanmadan serseri sevinçlerimle güneþi bile tahrip edip patlattým yüzlerinize insanlýðýn ölmemesi için ben meydanlardayken sizler nerdeydiniz? Sosyal Medyada Paylaşın:
NAZLIM CAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.