Keþke çýnar olsaydým evindeki avluna Her gün konuk ederdim, gölgemde otururken Dokunurdum, dalýma asarken yüz havluna Konuþurken dinlerdim gölgemde otururken....
****
Yapraðýmý yoluna halý gibi sererdim Hafif hafif eserken her gün þarkýlar derdim Kocaman heybet’imle sana güven verirdim Þerre karþý gizler’dim gölgemde otururken....
****
Dallarýmý okþarken gözlerine bakardým Katre katre eriyip yüreðine akardým Kem gözle bakanlara þimþek olup çakardým Her halini izlerdim gölgemde otururken....
****
Kýskanýrdým güneþi sana gölge olurdum Seni her gün gördükçe mutluluðu bulurdum Mehmaný der seninle bir havayý solur’dum Hayran hayran gözlerdim gölgemde otururken....
IÞIK Mehmetali... 1 ARALIK 018...570
Sosyal Medyada Paylaşın:
Işık Mehmetali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.