Enkazlar halindeydi tüm bedenim Temel atmak istemiyordum artýk, Belki de korkuyordum temel atmaya Anlayamýyordum yeni bir seni, Nasýl inþa ederim yüreðime...
Molozlar ve enkaz yýðýnlarý etrafýmý sarmýþ Eski fotoðrafýn gözüme iliþti, Hani ucu yanmýþ kurdaleli olan var ya Durmadan ona bakamak zorunda kaldým Þimdi ne yapýyorsun, Ne yapmak istersin diye düþündüm Kendini toparlaman için, Verdiðim süreninde dolduðunu o an farkettim Birlikte yaptýðýmýz, Ve yapmak istediðimiz hayaller aklýma geldi Birde sen düþündün mü bu düþündüklerimi diye Aklýmdan geçirmeden de edemedim....
Biliyor musun? Yüreðim yangýn yeli gibi Bilmem afettin mi beni son sevincim Karanlýkta kalmýþ yolumu bulmaya yarayan son ýþýðým Söyle bana dünyanýn umut ýþýðý Söyle ki kaldýrýmlarda buluþtuðumuz o günlere geri dönelim Dönelim ki beraber yaþamanýn anlamýný anlayalým Anlayalým ki bir daha kopmayalým Ölüme hatta sonsuza dek yan yana, Omuz omuza kalalým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
tapraç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.