yýldýzlar konuþurken geceyle bize ayrýlýk düþtü hem de en acýsý süzülen yaþlar ruhumun hüznünden daha acý geldi bana ay ýþýðý düþerken yüzüne benliðimi zifiri karanlýk sarýyordu uzaklaþan ayak seslerin beni dört yana savurdu yalnýz sendin beni yaralayan sendin beni böylesine derinden anlayan gidiþin bende yaþamak arzusunu bitirmedi yalnýzca renksiz bir düþe çevirdi beni sönmüþ ateþe çevirdi þimdi bekliyorum bir umut belki dönersin diye belki de yaþam boyu seversin diye 13 MAYIS 1998
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilgazo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.