YAĞMURLARLA GEL

Yaðan yaðmuru seyrederim penceremden,
Gelsen yaðmurlarla...
Ben seninle doðmuþtum seninle yaþayan.
Bir kez daha ellerin ellerimde, yaðmurlar yüzümde ;
Ben yýllardýr bu hayali kurarým,
Paramparçadýr kalbim , sensiz yine...
Gönlüm deli divane geziyor,mecnun misali
Çöller yurdum oldu sen gideli.
Periþaným suskun çöllerde sen yoksun.

Yaðmurlar yaðýyor þimdi sensiz akþamlara,
Hep yarým kaldý ,gönül verdiðim umutlar,
Aþkýn yaktý beni , cehennemler kadar...
Gelsen bir görsen halimi ,sensiz yapayalnýzým...yalnýz...
Korkularým büyüyor simsiyah akþamlarda.

Adýný andýðýmda gelsen!..ya da bir haber,
Sen beklediðim baharýmsýn...
Hayal dünyamýn tek gülü
Özlemin dinmiyor yüreðimde,
Son bahar da da gelsen razýyým;
Ayrýlýðýn hüznü gözlerimde,
Aþkýn girdabýna kapýlan...
Mecnun gibiyim.
Sosyal Medyada Paylaşın: