Bir çocuk gördüm sokakta Postalý yok ayaðýnda Damla damla yaþlar vardý O gül tombul yanaðýnda
Durdum seyreledim onu Daha halen aðlýyordu Bir þeyleri söyler gibi Hep dudaðý titriyordu
Kalktý birden yerinden Gözünde yaþ bana güldü Sendeleyerek yürüdü Koþtu uzaklaþtý benden
Bu çocuklar kimin kimin Bu çocuklar bizim bizim Bu çocuklar kimin kimin Bu çocuklar hepimizin Hiç aðlamasýn çocuklar Onlarýndýr tüm yarýnlar Üzülme çocuk
Üzülme çocuk sýzlanma çocuk Bir gün seninde çilen bitecek Üzülme çocuk aðlama çocuk Bir gün seninde yüzün gülecek
29.11.1977 Abdullah Arý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdullah Arı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.