Serildi yere!..
Serildi yere!..
Ýlk bakýþlarýnla baþladý, aþkýn yokuþu,
Ne dizde güç býraktýn, ne bende derman,
Gönlüme girdin, kanýmda hala gezersin,
Arada patlayan gülüþlerle, eyledin ferman...
Boyun büküþlerime aldýrmadý, gamzelerin,
Ve ömrümden kopardýðý, sayýsýz yapraklar,
Gazel oldu serildiler, boylu boyunca hayata,
Þahit olacak bir gün, hicran dolu topraklar…
Arap çöllerinden farkýmý kaldý, bu gönlümün,
Seraplara kucak açsam da, aþkýmý savundum,
Kanatsýz melek olan, ruhum peþinden koþarken,
Yokluðunu minder ettim, baðdaþ kurup avundum…
Sevdamsýn artýk be, dikili aðaç, çaðlayan su misali,
Tebessümünü yüreðimin içine katýverdin bir kere,
Gamzelerle bir giriþ yaptýn, çok zorlu giriþ oldu bak!
Hazan oldu baðrým, sen uðruna, her gün, serildi yere…
Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.