HAKKINI VERECEKSİN
Giriyorsan bir kapýdan içeri
Eþikten attýðýn ilk adýmýn hakkýný vereceksin…
Görünce dostunu, sýmsýký sarýlacaksýn
Unutup hasreti, özlemi, hicraný
Vuslatýn hakkýný vereceksin…
Yürek de bölünür, sevda da
Sivil sevdan ürkek ceylandýr
Sessiz, gizli, endiþeli.
Ýlmek ilmek dokurken hayatý
Bölüþmenin hakkýný vereceksin…
Þehre hakim bir tepede
Mütevazý bir çay bahçesinde
Ya da bir orman evinin verandasýnda
Tahta masa, sandalyede sevdanla
Sýcak buðusunu içine çekerken çayý
Ýnce belli bardaðýn deðil,
Çaya rengini veren gamlý, hüzünlü
Gözlerin hakkýný vereceksin…
Þu yasak, þu ayýp, þu günah
Ne piþmanlýk, ne eyvah
Yaz kýþ, akþam sabah
Ýnsan gibi sevmenin hakkýný vereceksin…
Takýlmýþken günlük telaþlara
Düðümlenince boðazýna çaresizlik
Yüreðinde duyarken Dünyanýn derdini
Sadece kendi sevdanýn deðil,
Börtü böceðin, sarý orkidenin, kýrmýzý gülün
Hele aþk uðruna katledilmeyi bekleyen
Papatya yapraðýnýn hakkýný vereceksin…
Ne yarýn, ne dün
Hayat sadece bugün
‘’An’’ý yaþamayý öðrendiðin gün
Sevdanýn hakkýný vereceksin…
MEHMET ATILGAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.