Anneme Mektup (7)

Ýki bin on dokuza girerken,

Bir yýl daha bitiyor yýllar geçiyor anam.
Yedinci mektubumu yazmakta kýsmet oldu.
Sana yazarken gönlüm çiçek açýyor anam.
Bilmem bu duygusallýk senden mi miras kaldý.
Artýk yaþlandým desem inanýr mýsýn bilmem?
Yüreðim çok genç ama, bedenen çöktüm biraz.
Þu memleket halleri belimi büker gülmem.
Bir cevher bulunup da düzelmeli bu araz.
Size mahcubuz bizler, siz gibi olamadýk.
Nerede eski günler demeler dilimizde.
O güzel dünyanýza payidar kalamadýk.
Nice çiçek soldurduk, kurudu dalýmýzda.
Birlik beraberliði, özlemle arýyoruz
Ama durmadan yeni yaralar sarýyoruz.

Ýçimiz acýsa da yine de ümitvarýz.
Genimizde ki haslet bu umudun ýþýðý.
Yakýnda baþlayacak senede ümitvarýz.
Nice insanýmýz var memleketin aþýðý.
Asýl büyük derdimiz þu siyasiler anam.
Yeni seçim derdine düþtü yine alayý.
Birbirlerine dargýn bu siyasiler anam.
Gece gündüz demeden basýyorlar kalayý.
Kýsýr döngüden çýkýp etrafýna bakan yok.
Bir koltuk sevdasýdýr tutturmuþ gidiyorlar
Kesesini dolduran mebus ile bakan çok.
Az aðzýmýzý açsak nefret kin güdüyorlar.
Bir gün düzelir diye hayaller kuruyoruz.
Ama durmadan yeni yaralar sarýyoruz.

Sana güzel haberler vermeyi çok isterdim.
Lakin yalan yanlýþla pembe tablo çizemem.
Eski güzellikleri görmeyi çok isterdim.
Çöz o halde diyorsan tek baþýma çözemem.
Fitne almýþ yürümüþ, fesat desen diz boyu.
Eðer herkes Ata’mýn izinden yürüseydi.
Bir çözüm bulunurdu, derinleþmezdi kuyu.
Uðursuz eþkiyalar tükenip eriseydi.
Þu güzel vatanýmýz destan olurdu dilde.
"Türk, öðün, çalýþ, güven" sözüyle coþup aksak,
Daha çok yakýnda ki tarihimiz var elde.
Yeter ki o gurulu maziye dönüp baksak.
Her ne kadar desek de izinde yürüyoruz.
Ama durmadan yeni yaralar sarýyoruz.

Oy anam bak gördün mü, yine çok üzdüm seni.
Ahvalimiz ne yazýk pek iç açýcý deðil.
Kayýtsýz kalamam ki, sen yetiþtirdin beni.
Söz uçar belki ama, yazý uçucu deðil.
Say ki okuyan olur muhterem aða, beyden.
Ýçlerinde bir acý bir uyanýþ getirir.
Birazcýk kýsarlar da az enden, az da boydan.
Fakir fukara canlar eve ekmek götürür.
Kýþ bastýrýr yakýnda, duamýz viraneye.
Allah biliyor elbet kul hakký yiyenleri.
Doydu artýk karnýmýz, her türlü teraneye.
Çok gördük biz ferahlýk yakýndýr diyenleri.
Cevapsýz sorularý yýllardýr soruyoruz.
Ama durmadan yeni yaralar sarýyoruz.

Mehmet Fikret ÜNALAN
09 Aralýk 2018 Saat 01.20
Güzelçamlý/Kuþadasý/Aydýn
Sosyal Medyada Paylaşın: