Henüz iki yaþlarýndalar Ýkisinin ellerini tutmuþ babasý Hastane koridorunda bekliyorlar Açýldý kapý Sedyede baygýn bir þekilde Göründü çocuklarýn annesi Koptu bir çýðlýk Yeri göðü inleten türden Yürekleri daðlayan Nereye gidiyorsun Doktorlar sana ne yaptý caným annecim Baba býrak bizi Götürüyorlar doktorlar annemizi Býrakmýyor babasý ikisinin elini Þeker veriyorlar onlara hemþireler Þekerleri yere çalýyorlar ikizler dondu zaman ve mekan Katý yürekli hemþirelerin bile gözü yaþlý Kapandý kapýlar
Hemþire bu çýðlýðý unutmayacaðým diyor hayatým boyunca Allah kimseyi annesiz býrakmasýn Çýkardý babasý çocuklarý hastanenin bahçesine Belki unuturlar annesini diye Býrakýrlar aðlamayý Ne mümkün
Ýrfan GÖRGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
sondemokrat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.