Kırmızı Güllere Bezenmişti Ellerin

Gidiyordun yüzünde o umursamazlýk,
Adeta koþarcasýna,
Kaçýyordun,
Geçmiþinden benden,
Aslýnda çok manasýz bir nedenden
Arkana bile bakmamacasýna;


Ellerine yapýþmýþtý ellerimin izleri,
Tutuyordu, bir yanýnda kalbimi,
Sýkýyor,
Acýtýyor,
Kanatýyordu,
Kýrmýzý güllere bezenmiþti ellerin
Ama o inat ediyordu;


Hýþýmla bakmýþtýn geriye doðru,
Gözlerinde bahardan kalma þimþekler,
Dudaklarýnda son meltemin izleri,
Yüzünde ’Ne yaptým’ lýðýmýn hali,
Yalvarýyordu,
`Uzaklaþ` diye,
Gidemiyordun,
Anlamýyordun,
RUHUMDA SENÝNLE GELÝYOR ÝÞTE…

Adem Efiloðlu

Sosyal Medyada Paylaşın: