ÇÖLE DÖNÜYORDUM
Biliyorum umurunda deðil ama,
Tek bir günüm bile geçmedi,
Sen aklýmda olmadan.
Bundan banane diyeceksin ama,
Yüzüm bir kez bile gülmedi,
Ýyi olduðunu duymadan.
***
Sanýyordum ki;
Kaçarsam kurtulurum.
Diyordum ki;
Uzakta olursam huzuru bulurum.
Oysa giden sadece bedenmiþ.
Aklým, kalbim,
Geride kalan ne varsa sendeymiþ.
***
Bu yüzden;
Yürek sýzým hiç dinmedi,
Ben gitsem de;
Ne aklým ne de kalbim,
Hiç biri benimle gelmedi.
Mecnun oldum yollara koyuldum.
Senden kaçarken kendimden oldum.
Sýðýnacak bir yer ararken,
Bildiðim yerde bile kayboldum.
***
Þimdi sanýyorsun ki;
Kalmaya gücüm vardý da kalmadým.
Sanýyorsun ki;
Gönlünde bana yer vardý da,
Ben o yeri beðenip almadým.
Oysa biliyorsun ki;
Ben sana misafir bile olmadým.
Hep kapýnýn ardýnda,
Hep yolunun aðzýnda,
Uzaktan bakýp duruyordum.
Sen baþka topraklarý yeþertirken,
Ben suyun kenarýnda kuruyordum.
Sen uzaklara akýp giderken,
Ben yaný baþýnda çöle dönüyordum.
Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.