Kalabalýða karýþýp Kendini oyalýyor gönlüm. Oturdum pencere kenarýna, Seni nerden gördüm ? Görmez olaydým!
Yüreðime düþtü bakýþýn Kor alev gibi yakýþýn Ela gözlü, hilal kaþlý sarþýn Seni nerden gördüm? Görmez olaydým!
Sürüklendi peþinde tüm ömrüm. Ne yola geldi ne duruldu gönlüm. Ellerimi býrakýp gittin ya öldüm! Seni nerden gördüm? Görmez olaydým!
Gündüz bir masal bir hayal dünya. Unutmuþ gibi davranýyorum güya. Uykuya dalýnca hep senle dolu rüya! Seni nerden gördüm? Görmez olaydým!
Sosyal Medyada Paylaşın:
KÖKSAL-40 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.