Sevgili Peygamberimizi çok güzel anlattılar.
Sevgili Peygamberimiz doðduðunda,Dedesi Abdulmuttalibe,
niçin Muhammed ismini koyuyorsun,denince,
yerde ve gökdekiler tarafýndan övülsün için demiþ.
[Ülema buna söyleyenden çok söyletene bak demiþler.]
mübarek Annesi Ebva köyünde öleceðini anlayýnca,
her yeni eskir,her doðan ölür, bende ölüyorum ama üzülmüyorum,
çünkü insanlýðý kurtaracak bir yetim býrakýyorum,demiþ.
( Ülema buna söyleyenden çok söyletene bak demiþler.]
Süleyman çelebi
mustafaya hem civar et ya kerim,
cennetül firdevs içinde ya Rahim,demiþ.
ve DUA
Ya Ýlâhi ol Muhammed Hakkýçün,
ol þefaat kâni Ahmed hakkýçün
Sidre-i Arþ-ý mualla hakkýçün,
ol sülûk-i seyr-i âla hakkýçün
ol gece Allah’ý gören göz hakkýçün
ol gece söyleþilen söz hakkýçün
Sýrr-ý Furkan nur-u âzam hakkýçün
Kudsü Kâbe Merve Zemzem hakkýçün
aþýklarýn gözü yaþý hakkýçün,
sadýklarýn baðrý baþý hakkýçün
Derd ile kan aðlayan giryan içün
sýdk ile yolunda kâim kul içün
Hazretine doðru varan yol hakkýçün
Yâ Ýlâhi saklaðýl imanýmýz
verelim iman ile Kur’an ile ta canýmýz
Biz günahkâr asi mücrim kullarý
yarlýðayup kýl günahlardan beri
Kabrimizi iman ile pürnur kýl
iman,kuran ile hem nur kýl
Hem dahi mizanýmýz eyle sakil
cennete girme lutfun kýl delil
Mustafaya civar et Ya Kerim
cennetül Firdevs içinde Ya Rahim
Lutfile göster bize didarýný
ni’metinle doyla kýll kullarýný
Afvedüp isyanýmýz kýl rahmetin
ol Habibin Muhammed Mustafa’nýn
yüzü suyu hürmetin
Sana layýk kullarýnla hemdem et
ehl-i derdin sohbetine mahrem et
Hem Süleyman-ý Fakire rahmet et
yoldaþým iman makamým cennet et
Ya Ýlâhi kýlma bizi Dâllin
bu duaya, cümlemiz diyelim amin amin
Ümmetinden razý olsun ol Muîn
rahmetullahi teâlâ aleyhim ecmain
Allâhümme salli ala seyyidina Muhammedinillezi
cae bil hakkýl mübin
Ve erseltehu rahmeten lil âlemin. Âmin
Süleyman çelebi.
Ziya paþada,
O öyle bir mektebe oldu ki müdavim,
Allah idi Onun zatýna muallim.demiþ.
Þair Nabi,
Ey Badi sabah yolun uðrarsa semti Haremeyne,
Selamýmý arzet Resulüssekaleyne,demiþ
Mehmet Akif de,
Ondört asýr evvel, yine bir böyle geceydi,
Kumdan, ayýn ondördü, bir öksüz çýkýverdi!
Lâkin o ne hüsrandý ki: Hissetmedi gözler;
Kaç bin senedir, halbuki, bekleþmedelerdi!
Nerden görecekler? Göremezlerdi tabî’î:
Bir kere, zuhûr ettiði çöl en sapa yerdi;
Bir kere de, ma’mure-i dünyâ, o zamanlar,
Buhranlar içindeydi, bugünden de beterdi.
Sýrtlanlarý geçmiþti beþer yýrtýcýlýkta;
Diþsiz mi bir insan, onu kardeþleri yerdi!
Fevzâ bütün âfâkýný sarmýþtý zemînin
Salgýndý, bugün Þark’ý yýkan, tefrika derdi.demiþ.
mübarek bir Þairde,
Evet Muhammed insan olmak bakýmýndan bir ýnsandý,
insanlar için, taþlar arasýnda,yakutun,incinin deðeri gibiydi,
Allah indinde deðer,kýymeti çok çok büyüktü demiþ...
ABDULKERÝM KAYA.08.12.2018.ANKARA.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ABDULKERİM KAYA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.