ÜTOPYA
Bir akþam alacasýnda yitik düþtüm
Tamda ramak kalmýþtý herþeye
Þurda þuracýkta bir yakamoz parçasýydý elimde düþüm
ihanet ettim doðmayan çocuklara
Yeryüzünün bütün acýlarýný bende toplayýn
Hayýr! insanlýðý vurmayýn durun
Masum bakýþlý öksüz çocuklarýn bendenlerine saplanmayýn
Ben düþündüm , ben ateþtim , beni asýn durun
Bir suçlu arýyorsanýz suçlu benim
Evet insanlýðýn düþün suçlusu ben
Okudum ve düþündüm hergün, her saat ve her dakika
ve usum matbaasýnda çoðaltýp serpiþtirdi insanlýða
Kimin zaman zülfün telinde ezgiydiler
Çýðýrdý insanlýk düþün mevkilerinde
Kimin zaman sevgilinin göðsünde mahremdiler
Kimseciklerden habersiz seviþtiler gökyüzünde
En yüksek fenere asýn beni
Siz beni öldü sanýrsýnýz, insanlýk yolunu bende bulur
Savurun küllerimi okyanuslara
Siz beni külettik sanýrsýnýz, insanlýk kokusunu benden alýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.