HANDAN
Ģücüm yetmez kaderin deðiþmeyen hükmüne,
Düþüncemde kalemim yenisini yazsa da
"BÝR"imin takdirine eyvallah boyun borcum
Emmarede yüreðim niyetini bozsa da
Kahýrdan oldu yüküm, kurumadý göletim
Ekmeðe katýk gibi, daim oldu mihnetim
Sabrýmýn meyvesine, enkazýmdý diyetim
Emanet,suna gibi salýnarak gezse de.
Yalnýzlar kervanýnda, yüreðimle yol aldým
Erenlerin sözünden, þifa diye bal aldým
Menzile giden yolda bahtýma has gül aldým
Koparýrken dikeni ellerimi çizse de
Elif’i gördüðünde mertek sanan gafiller
Ebabil Ordusu’na karþý durur mu filler
Boþ gider, dolu döner,O’na açýlan eller
Þinel’im kendinden bil, dudaðýný büzse de.
DÖNDÜ DEMÝR ÞÝNEL ÞÝÝRLERÝ ÝÜREÐÝN SESÝ’NDEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.