YALNIZLAR

Ne kadar yalnýzdýr o pamucak bulutlar,
Onun için belki hep birbirlerine sokulurlar.
Hep biri diðerinin peþinden koþar,
Sonra hemen baþkasýný aramaya baþlar.
Kýsacýk sürer bütün kavuþmalar,
Çoðunlukla ‘an’ý bile koruyamazlar.


Her zaman yapayalnýz yaþar rüzgar,
O nedenle söylenir bazen azar azar
Bazen de baðýrýr avazýnýn çýktýðý kadar
Sürekli ‘Ben de varým’ demek için yaþar.
Kimisi bir kuytuda korkakça oyalanýr,
Bir diðeri cesaret timsali gibi delice koþar.


Ne kadar tek baþýnadýr o muhteþem güneþ,
Bulamadýðý için midir ki çevresinde kendine eþ,
Ondan mý ki herkese gülümsemeye çalýþmasý
Belki de bu, onun yalnýzlýðýný unutma çabasý.
Bütün ýþýnlar ayný güçten çýkar,
Taþýyabildiði kadarýyladýr vardýðý uzaklýklar.


Gecelerin bekçisi olduðu için mi yalnýzdýr ay,
Her zaman görünmez öyle kolay kolay,
Çýktýðý her gece baþka baþka görünmeye çalýþýr,
Sanki her halinin güzel olduðunu anlatýr…
Belki de kendinin en uygun halini aramaktadýr,
Yalnýzlýðýný kendini beðenerek yenmeye çalýþmaktadýr.


Yaðmur belki de hepsinin en yalnýzýdýr
Ýçinde biriktirdikleri gördüðümüz gözyaþlarýdýr,
Kimi zaman incinmiþ gibi incecikten aðlar,
Ya da koyverir kendini önüne ne gelirse katar.
Oysa damlalar el ele baþlarlar yolculuklarýna yere kadar,
Tek baþlarýna düþerler ve artýk topraða sýzarlar.


Hepsinden bir þeyler almýþýz belli,
Bizde de var yalnýzlýðýn her hali.


24.07.2016 Serap IRKÖRÜCÜ


Sosyal Medyada Paylaşın: