MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Şimdi üryan geldin üryan gitme vakti...
Serçeşme

Şimdi üryan geldin üryan gitme vakti...


Zifiri karanlýk dört duvar kelpiç mahsenim
Yaðan kar bacasý akan taþ nina
Leðende yýkanan cocukluðum
Dumaný tütmeyen saç soba
Üstündeki bir bardak için kaynayan ýbrýk
Yanmayý bekleyen tezekler gevenler
Yollarý kapalý karlý kapým
Iþýðý yanmayan gazlý lanba
Tükenen ekmeðim aþým
Aç yatýp tok kalkmak zorunda kalan gençliðim
Çamair çiteleyen tokkaçlanan ömrü hüzzaným
Çeþmesi donup kuyudaki buzlu suyu ýsýtan sacayaðý
Kar kürüyen buz tutan ellerim
Boyumu aþan sozak kar
Firtýnada gözgözü görmeyen nefessiz eden rüzgar
Sabahlarý zindan eyleyen gün göstermeyen ciðer acýsý
Hrybesindeki kýt kanaat yetiremeyen kanlý gözyaþým
Kara trabzon lastýðý altý delik yalýn ayak gezen peçeli sevdam
Ýki ters bý duz tokunan yamalý hýrkam
Erhamindaký gölgelen mercan gözlü nenem
Kasketindeki boynundaki sarýp sarmaladýhýn püþindeki püsküþüm
Ziðarantaki tabakan yaprak cigarandaki tütünüm
Ne vakit burnumda tüter oldunuz
Ah heybemdeki geçmiþim
Yolum uzun acýlarýn izlerinde mýh gibi çakýlý kaldý
Gözüm arkamda gözüm açýk giderim özlemlerle
Hasret belledi bu gelen zaman yokluðunu çektiðim geçmiþimi
Adaklar adasam kurbanlar kessem geri dönmezmi gidenler geriye
Ne acýlara ne aclýklara direndi bu boyu ölçülemeyen gençlik denen illet
Dillenmedi bir gün olsun bü kayýp virane köhne hayatým
Sustu sabretti direndi yaüan karakýþa inat
Þimdi ne lapa lapa kar yaðar nede ac yatýp tok hissettiren yoksulluk
Eskiden fakirdik para görmezdi cebimiz
Cep delik deþikti üsüyen parmaklarýmýz yüzünden
Þimdi ne vakit paranýn yüzü soðudu
Satýn almaya doymayan nefsimiz ne cebimizi ýsýtýr nede insanlarý
Kelpýç býnanýn damýnda bacasýnda ömür eylerdik
Þimdi dört duvar arasýnda camsýz balkonsuz hapis eyleriz
Neydi bizi satýn alan
Yoksullukmu varlýk mý yoksa geçen zaman mý
1000 yýlöarýn 2000 lý yýllara hasret kalýsýmý
Kolaylaþan hayat þartlarýnda paha biçilemeyen yoksulluk
Körpe kundakta aclýktan ölmeyý bekleyen körpem
Ölüm ne cok sana yakýþýr el oymasý beþiðinde
Kefenin el iþlemeai göz nuru kasnakta gerili
El oymasý iþlemeli kefenin hazýr kilitli sandýkta
Bohcanda elleri kýnalý kekiðin
Arkanda aðit tutar zýlgýt ceker basucunda anan baban
Sen gideli mevsimler deðiþti gün tutmaz geceye
Geceyi aydýnlatan ayýn mahþeri günü bedbah eyleyen güneþin kýzýllýðý
Þimdi cehennem ateþi kýzdýrýr içimi
Ýçimi yakýp kavurur susuz çöller
Kirlendi hayallerim karalandý kara defterim
Gün bu gündür gitme vakti
Kýndaðýn ters döndü ocagýn battý
Gün bu gündür devri alem kapýlarýný kapatýr
Uçuþan kuþlar teyyarenýn pervanesinde can verir
Þimdi doðmalardaki ölmeleri baþtacý etme vakti
Heybemi daðittým kalmadý ardým sýra
Sýr eyledim hiç eyledim
Zaman vakte bölünme vakti
Bin kurbanla dirildim bir kurþunla irkildim
Þimdi gidenin caný soðuk kalanýn bedeni sýcak
Ac kalan kursaðým doymak bilmeyen nefsime gebe
Kýrk kapý çalsan ne fayda
Heybendeki bugdayýn un edemedikten sonra
Gölgesinde sýrtýný verdiðin aðac meyve vermedikten sonra
Beton topraða demir kapýya minnet eylesen ne fayda
Kilit tutmafýgýn kelpýc evin
Þimdi kýrk kapýyý kýr defa kilitlesen ne fayda
Giderken gecmiþten gelirken gelecekten heba ettiðin cüssen
Þimdi vakit gitme vakti
Teslim et geldiðin günden aþýrý aldýklarýný
Þimdi üryan geldin üryan gitme vakti

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.