seni sorardý bütün katiller elleri kanlý ben susardým, kuþlar susardý, þiir susardý þiirler yýrtardýk þairler susardý seni sorardý bütün katiller elleri kanlý
ölmek güzel, ama þimdi mümkün degil! senin ellerin mi tuttuðum karanfil? bir sokaktayým -ki sonunda mavi bir kapý aralý- her insan bir yol tutmuþ kimi hicranlý ölmek güzel; ama þimdi mümkün deðil.
saksýdaki çiçek ölür, dýþarda boy boy aðaçlar ölmek üzere insanlýk, ölmek üzere açlar kuþlar ki tünemiþ, bu gece uyumamalý rüzgarýn þiddetiyle her þey uykuya dalar saksýdaki çiçek ölür dýþarda boy boy aðaçlar
sokaklar kanlý sokaklar kan kokar bir kadýn karda emzirir bebeðini bilmem ki bu yerde merhamet ne arar bir babaya öykünür kýsýr dilenci sokaklar kanlý sokaklar kan kokar
sancýlýdýr gece baðrýþýr durur, rüzgar tutunca soðuk nefesini daðýn ardýnda bir ay doðurur. kim duyar þimdi kalbimin sesini sancýlýdýr gece baðrýþýr durur
düþerim ardýna birkaç þiirle yükselen ay benim ardýma düþer rüzgar önce ateþe sonra küle doðrula doðrula esermiþ meðer düþerim ardýna birkaç þiirle
yaþatýr mý dersin bu þiir beni ansýzýn kopunca ruh ile madde ayýrýnca toprak etle kemiði ben diye bir þey kalýr mý bende yaþatýr mý dersin bu þiir beni
hastalýklý roman, ölümcül þiir kötü kötü bakar yaþlý ruhuma benim de ruhumun rengi deðiþir yatýrýr beni o büyük uykuya hastalýklý roman ölümcül þiir
saat kulesinde gecenin üçü hava çok soðudu çok üþüyorum ýssýz sokak hayli ürkütücü sanki ayak sesleri duyuyorum saat kulesinde sabahýn üçü
umudum kalmadý, tükendi balýklar da gitti bu kirli dereden þairler burada birer deðirmendi dönmeyecek onlar gittikleri yerden umudum kalmadý, tükendi
bu gece benim uykulu gözlerim bir sokak lambasý gibi yanacak seni bu kaldýrýmlarda özlerim þiir okusam herkes uyanacak bu gece benim uykulu gözlerim
zaman zaman yaþlý gözlerime bak gözlerimden sen çekme gözlerini bir mavilikte hüznü aratarak kendine çeker deniz kýzlarýný zaman zaman yaþlý gözlerime bak
öncemi bilmem: belki ben bir hiçtim inançsýz bir serseriydim yollarda ilim öðrendim cehaletten kaçtým düþündüm bir hikmet var bu kullarda öncemi bilmem: belki ben bir hiçtim
sevdim seni, az da kendim için. bencildim; bana mutluluk lazýmdý. ilmimle mutluluktan kaçmak niçin? velhasýl þairlik alýn yazýmdý sevdim seni, en çok da senin için
2006
Kaya Erbek Sosyal Medyada Paylaşın:
Kaya Erbek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.