MANKURT
Bir çayýra örklemiþsin kendini,
Öz canýný yaya yaya yaþarsýn,
Yitirmiþsin düþünceni, fendini,
Her gün diken yiye yiye yaþarsýn.
Þehvetle öpülen yanak gibisin,
Her pisliðe konan sinek gibisin,
Dört ayaðý mamur binek gibisin,
Deh deh sözü duya duya yaþarsýn.
Tozpembe dünya var gördüðün fonda,
Tozu arkalarda pembesi önde,
Ýneðin kasaba aþký var sende,
Her bir emre uya uya yaþarsýn.
Aklýn hep midende, baþýnda deðil,
Ýmanýnda orada, döþünde deðil,
Vicdanýn doðrunun peþinde deðil,
Yalanlarla doya doya yaþarsýn.
Uyar mý? Ýlmi bir vaziyet sana,
Okumak iþkence, eziyet sana,
Kemirmek en üstün meziyet sana,
Fare gibi soya soya yaþarsýn.
Metince diyeni düþman bilmiþsin,
Biat edip yalanlarla dolmuþsun,
Hak’ka deðil bir kula kul olmuþsun,
Þah çok yaþa! Diye diye yaþarsýn.
05.12.2018
Metin AYDOÐDU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.