sende perdeleri çekince , yalnýzlýðým kaldý gidince bitecek mi sandýn , bendeki bu aþký bak, gör ve hisset uzaklarda cennetinde ayný ben ayný ev ayný aþk ayný yalnýzlýk
kimselerin bilmediði ücra köþelerim var sensizliðimi ve kendimi alýp gidiyorum , ara sýra ben susuyorum sen susuyorsun orda sessizliðimiz bile o kadar güzel ki hiç bir göz deðmiyor bize hiç bir yüz görmüyor , senin için aðladýðýmý ölüm ayýrýr mý sandýn sen seven kalbi sevdiceðinden rüzgarlar daðýtýr mý sandýn bu ruhun elemini sen içimde ben hiç kimsede ve sevginin pýrýltýlarý hala tenimde iþlemiþ derine seviyorum evet sadece seviyorum ardýndan sen bilmesen de bir þeylerimi kesip attým seni hatýrlatan yastýðý sen kokan çiçeði senin dudaklarýnla öpüþen kupayý sen kalmadýn hiç evimde sen bittin özümde
Sosyal Medyada Paylaşın:
RuhaDokunanAdam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.