Utandım (2) - 372
Durumlar çok vahim, esef verici
Neleri sindirdim, sözü yutandým
Aynaya bakmadan derler gerici
Deðeri olmayan, kuldan utandým
Devlet malý deniz, bu nasýl misal
Kanun dedikleri yoksa bir masal
Kitaba uydurmuþ bak oldu yasal
Adalet bilmeyen yoldan utandým
Komþumuz aç olsa hepimiz mesul
O bizden deðildir, buyurmuþ resul
Nice insanlar var yaþar hep yoksul
Üstümdeki marka, çuldan utandým
Mal, mülk hatýrýna çekmiþ gurbeti
Yerle yeksan olmuþ, gör akýbeti
Para denilen þey, olmuþ mabeti
Haþa hep tapýlan puldan utandým
Türlü türlü nimet, hepsi de mevcut
Yine de Rabbine etmez mi? sücut
Her þeyin noksansýz verilmiþ vücut
Bütün uzuvlardan, koldan utandým
Sadýk der yanlýþa göstermem uyum
Doðruyu söylemek en güzel huyum
Duygusuz olamam insaným, buyum
Bunca yýl atmayan, soldan utandým
Tarih:30.10.2018______________
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.