YÜREK YANGINI
Þu fani dünya da gülmedi yüzüm
Bir hoyrat elinde goncayken soldum
Sönmedi, sönmüyor yürekte közüm
Yana yana sanki bir volkan oldum
Yine mi kaderim, söyle yine mi
Hor bakýþlar hedef seçti sinemi
Yýkýp viran etti , gönül hanemi
Yana yana sanki bir volkan oldum
Yetim yavru gibi boynumu büktüm
Tutmadý dizlerim yerlere çöktüm
Gözyaþým yastýða hep gizli döktüm
Yana yana sanki bir volkan oldum
Yolunu gözledim talih dönmedi
Gam yükü omzumdan bir an inmedi
Ýçte fýrtýnalar onsuz dinmedi
Yana yana sanki bir volkan oldum
Kötünün deðeri yoktu indimde ļ
Kusur aradým hep, kendi kendimde
Çöle döndüm susuz gönül bendimde
Yana yana sanki bir volkan oldum
Boþa koydum dolmaz dolu almadý
Ýyi gün dostlarým kapým çalmadý
Sevim’de bir nebze sabýr kalmadý
Yana yana sanki bir volkan oldum
Sevim GÜLER
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.