Bana bu yürek aðrýsýný neden býraktýn Göremiyorken burnumun ucunu bile Ve kimsenin umruda deðilken kimse
Karanlýk çökünce þehre Çekilince el ayak Kalakalýnca gerçeklerle Yarasýný yalayan köpeklere inat Kanayan yanlarýna tuz basýyor insan
Dünya ne fenâ bi yermiþ be Tamam etmek kusur Eksilmek ölüm Belkide biz bu çaðýn kaybedenleriyiz Durup durup ceplerini yoklayan Delik olan yerde kalýr mý metelik Yutkuna yutkuna kursaðýmýz büyüdü Neden gitmiyor peki dediklerimiz
Bak bu kusur Bak bu yalan Bak bu günah Bak bu ihânet Bekleme yeri soðuk Kapýlar kýrýk camlar eksik Kýrk gün uyusam ýsýnmam Öyle bir üþüdüm ki Tillah iflah olmam Ayaklar mosmor Eller kaskatý Yürek ateþler içinde Kalp yangýn yeri Beden buz Elim ayaðým kolum bacaðým Hissiz
Billah dünya soðuk Taþ kalpi insanlar Vallah yalaným yok Öyle olmasa yanar mýydým Bu buz gibi havada.
Yunus Beypýnar
Sosyal Medyada Paylaşın:
maverayailkyolcu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.