çöle düþmüþ Kerem gibi sevdalýysan
ayaz gecelerce karanlýktan korkuyor
heceler de yapayalnýz hissediyorsan
acýyla kanýyor
ve usulca
ölümü özlüyorsan
ey yüreði yaralý insan
kapat gözlerini o zaman..
seni sevdaya atan bu dardan
ne varsa her þeyi yine baþtan
serap olsada gözlerin açmadan
yeniden yeniden hissedeceksin
savrulan saçlarýnýn arasýndan mavi gözleri
kýzýlaðaç gölgesinde fýsýldanan aþk sözleri
sahil de üþüyen avuçlarýnda parmak izleri
belde parkýn da iki demli çay biri þekersiz
yaralý bir dudakta tebessüm
yaren olsun gülüm..
patika da bir ýrmak illa orman gülü nefesi
ahþap ev de cama dokunan rüzgarýn sesi
toprak kokan yollar da ardýnca yürümesi
adýmlarýn papatyadan koparýlan yaprak
seviyor.. sevmiyor... derken
içim de
en acýyan yerim nerem
herkes kendine Kerem
Aslý olmasa da...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
abim... canım abim öğretmenin vedası... yağmur... kuş kanadı... beyaz atlı prens... gökyüzü... gökyüzü... ay yıldızlı uçurtma... şehit çocuk...