DÖN GEL NEREDESİN (407.)
Tutunacak bir el yaslanacak bir omuz arýyorum
Ölümle yaþam arasý ince bir yol her nefes
Keþke kelepçelensek senle kollarýmýzdan
Mahpushane oluyor bana sensiz haneler
Gitme sevgili akþamlarý pek sessiz buralar
Sen olmayýnca ben nefessiz kalýyorum
Gitme ben sensiz üþüyorum
Düðüm düðüm oluyor boðazým
Etrafým dört duvar karþýda sýra sýra daðlar
Yüzümde tebessüm içim kan aðlar
Kolayca gitmiyor aþk denen illet
Saçlarda ki aklarýmýn sebebi hasret
Aklýma düþtükçe sýzlýyor yüreðim
Gömülmüþüm hasretine kefensiz
Belki de bir teselli bana sevgili
Celladýmýn sen olduðunu bilmek
Vurdukça kýyýya dalgalar sessiz
Köpükten týkanýr aþkýn nefesi
Gönül kývrandýkça diller çaresiz
Giden sevdam neredesinnnnnn
Fatma Ayten Özgün
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fatma Ayten Özgün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.